Kazimierz Rolewski
(1879–1945)
Urodzony 21 stycznia 1879 roku w Pszczewie w powiecie międzyrzeckim w woj. wielkopolskim Kazimierz Rolewski był z wykształcenia stolarzem. Do roku 1920 związany zawodowo z Wielkopolską. Pracował najpierw jako kierownik w zakładach meblarskich w Poznaniu, a po zdaniu egzaminu mistrzowskiego założył własny warsztat stolarski w Murowanej Goślinie pod Poznaniem. W 1909 r. zamieszkał w Szamotułach, w których uruchomił magazyn mebli i stolarnię oraz aktywnie włączył się w życie społeczno-gospodarcze.
W marcu 1920 r. zamieszkał w Toruniu, gdzie nabył nieruchomość przy ul. Sobieskiego 35, w których prowadził fabrykę mebli i części budowlanych. Do końca okresu międzywojennego działał na terenie Torunia jako aktywny działacz społeczno-gospodarczy.
W 1921 roku został prezesem Cechu Stolarzy i Wydziału Cechów Toruńskich, a 21 października 1923 r. zorganizował Towarzystwo Rzemieślników Samodzielnych w Toruniu, którego był długoletnim prezesem. Następnie pełnił funkcję prezesa Zarządu Cechów Zjednoczonych oraz honorowo w starszym Cechu Stolarsko-Tokarskim. Był również ławnikiem toruńskiego Koła Pomorskiego Związku Samodzielnych Rzemieślników-Chrześcijan.
Wśród innych funkcji społecznych jakie pełnił Kazimierz Rolewski warto odnotować jego aktywność w: Polskim Towarzystwie Śpiewaczym, Polskim Czerwonym Krzyżu na Pomorzu. W latach 1924–1936 był członkiem Zarządu Miejskiej Kasy Oszczędności w Toruniu, a od 1928 r. członkiem Komisji Opiniodawczej Toruńskiego Oddziału Banku Polskiego.
Jego sympatie polityczne związane były ze Stronnictwem Narodowym. Kandydował (bezskutecznie) kilkukrotnie z jego list poselskich i senatorskich. Należał także do założycieli formacji politycznej pn. Obóz Wielkiej Polski, która działała do 1933 roku. Z kolei od 1935 roku związany był z tzw. środowiskiem sanacyjnym.
Kazimierz Rolewski od 1925 roku do wybuchu wojny pełni również funkcję członka Rady Miejskiej w Toruniu. W Radzie Miejskiej był członkiem Komisji Administracyjnej i Budowlanej.
W trakcie drugiej wojny światowej pracował w swoim warsztacie meblarskim. Po "wyzwoleniu" Torunia został aresztowany przez NKWD i zesłany do obozu Anżerka na Syberii, w którym zmarł 6 sierpnia 1945 r. W Toruniu Kazimierz Rolewski mieszkał razem z rodziną przy ul. Jana Sobieskiego 33/25.
Poniżej zamieszczona została informacja prasowa z dziennika z Słowo Pomorskie z dnia 22 października 1923 roku dotycząca wyboru Kazimierza Rolewskiego na prezesa Towarzystwa Rzemieślników Samodzielnych w Toruniu.
Bibliografia:
1. K. Przybyszewski, Ludzie Torunia Odrodzonej Rzeczypospolitej (1920-1939), Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2001.
2. Słowo Pomorskie, strona 4, 22 października 1923 roku.
3. K. Przybyszewski, Toruń w Drugiej Rzeczypospolitej 1920-1939. Społeczeństwo i Gospodarka, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1994.
